Pierwszy raz z żeglarstwem zetknąłem się latem roku 1961. Miałem wtedy 10 lat i byłem z rodziną na wczasach w Wilkasach nad jeziorem Niegocin koło kanału Niegocińskiego. Był tam fajny bosman, z którym całymi dniami pływaliśmy omegą po jeziorze Niegocin.

Potem jeszcze przez kilka lat jeździliśmy z Rodzicami na wczasy na mazury, gdzie udawało się popływać omegami.

W Warszawie Tata zapisał mnie do Yacht Klubu Polski, który organizował obozy żeglarskie w Jadwisinie nad Zalewem Zegrzyńskim. Na jednym z takich obozów w 1966 r. zrobiłem patent żeglarza. W następnym roku byłem na szkoleniowym obozie regatowym. Pływałem wtedy na hornecie. Była to niesamowita frajda, bo ta lekka dwuosobowa łódka bardzo łatwo wchodziła w ślizg. Już nawet od 3 B jak się płynęło baksztagiem ze spinakerem. Z tego obozu zostałem zabrany na kilkudniowe ogólnopolskie regaty odbywające się na jeziorze Ukiel w Olsztynie. Byłem tam załogantem dużo starszego seniora, który mnie dużo nauczył. Była to fajna przygoda. Patent sternika jachtowego zrobiłem już na studiach w 1973 r.

Od tamtej pory żeglowałem kiedy tylko było to możliwe, z rodziną i kolegami jachtami kabinowymi.

Od roku 2014 posiadam patent Jachtowego Sternika Morskiego, ale sam uważam się za żeglarza szuwarowego, bo uwielbiam życie biwakowe z cumowaniem na dziko między szuwarami, dziobem do lasu, rufą na jezioro. Chodzenie do lasu na grzyby, poziomki, jagody, orzechy laskowe i chrust na ognisko. Pieczenie kiełbasek w ognisku i kąpanie się w niesłonej wodzie kiedy tylko przyjdzie na to ochota.

Zainteresowanie żeglarstwem było dziełem przypadku ale już tak jest, że przypadek rządzi moim losem. Rozpoczęło się wszystko od spotkania na mojej drodze w 2008 roku Pawła Serwińskiego. Poznaliśmy się służbowo ale znajomość przerodziła się w piękną przyjaźń a także przygodę, która trwa do dnia dzisiejszego!

Wspólnie z Pawłem zaopiekowaliśmy się na 5 lat żaglówką o wdzięcznej nazwie "Pondiki" (model: Seahors 25), której właścicielem był mój wujek Adam - kapitan żeglugi morskiej. Łódka stacjonowała na jeziorze Zegrzyńskim w klubie Polonez (tak, tak, to ten od FSO). Stałą załogę stanowił Paweł i ja, reszta zmieniała się często, nawet bardzo często. W 2013 roku zdobyłem patent jak również odbyłem swój pierwszy morski rejs po wodach Adriatyku, pływając od wyspy do wyspy wzdłuż wybrzeża Chorwacji.

Niestety w 2014 roku mój wujek Adam zmienił plany, sprzedał Pondiki i przeniósł się z planami żeglarskimi do Grecji.

Moje rozstanie z żeglarstwem było na szczęście krótkie i trwało zaledwie rok ponieważ już w 2015 i 2016 roku zorganizowałem koedukacyjny rejs na 3-4 jachty po naszych pięknych Mazurach. W roku 2017 nastąpił zwrot akcji i narodziła się idea Męskich Żagli, którą miałem przyjemność powołać do życia, zarażając szybciutko pomysłem Daniela oraz wielu innych kolegów połączonych wspólną pasją do żeglarstwa. MeskieZagle.pl rozwinęły się, a rejsów jest coraz więcej i nie są to tylko rejsy mazurskie. Udało mi się także w międzyczasie pokazać świat żeglarstwa moim synom i nie ukrywam, iż liczę na to, że pociągną dalej inicjatywę MeskieZagle.pl razem z dziećmi pozostałych skiperów.

Pisać mógłbym długo, ale lepszą opcją dla Ciebie będzie jak dołączysz do nas i posłuchasz nas na żywo, a jest czego słuchać!

Daniel swoją przygodę z żeglarstwem rozpoczął będąc jeszcze dzieckiem.

Pytany o to kto zaszczepił w nim pasję do tego sportu nie potrafi wskazać konkretnej osoby gdyż w jego najbliższym otoczeniu nikt nie żeglował. Jednakże w rozwój zainteresowania żeglarstwem duży wkład mieli rodzice, którzy gdy był jeszcze dzieckiem, w każde wakacje zabierali go na Pojezierze Suwalskie nad jezioro Wigry. Po dziś dzień pamięta, jak po raz pierwszy ujrzał sunącą majestatycznie po tafli jeziora Omegę i zadał rodzicom pytanie, co trzeba zrobić by móc pływać taką żaglówką.

W efekcie kolejne wakacje spędził już na harcerskim obozie żeglarskim organizowanym nad jeziorem Rajgrodzkim, skąd wrócił z upragnionym patentem żeglarza jachtowego. By móc realizować pasje, będąc jeszcze uczniem liceum, w enigmatyczny sposób został nieformalnym członkiem klubu żeglarskiego Politechniki Białostockiej, w którym w zamian za przygotowywanie jachtów do sezonu oraz wykonywanie prac bosmańskich po jego zakończeniu, mógł korzystać z jachtu Mors RT o wdzięcznej nazwie "Bravo". Jacht wykazywał się regatowym zacięciem co potwierdziły nagrody zdobyte w studenckich regatach w klasie tego modelu oraz klasyfikacji open, a same starty w zawodach pozwoliły skosztować innego smaku żeglarstwa pokazując, że żeglarstwo nie jedno ma oblicze co czyni ten sport jeszcze piękniejszym.

W ten oto sposób narodziła się miłość do wody i wiatru, która trwa nieprzerwanie od ponad 25 lat. A dodatkowo stała się jeszcze żarliwsza gdy po raz pierwszy wypłynął w morze...

Pod żaglami od 1997 roku, a więc jeszcze w ubiegłym wieku.

Jako nastolatek z kumplem, z którym pływam do dziś, trafiłem na obóz żeglarski nad zalewem Koronowskim niedaleko Bydgoszczy. Pierwszy kontakt z żaglówką, zakończył się egzaminem na patent – żeglarz jachtowy. Po niecałym roku pierwsze morskie mile pokonywałem już na Bałtyku, co utwierdziło mnie w przekonaniu, że nie będzie to jednorazowa przygoda.

Następne rejsy, od 2000 roku odbywały się z Centralnego Ośrodka Żeglarskiego w Trzebieży, nad Zalewem Szczecińskim. Ten ośrodek z piękną historią, podarował mi kilka niezapomnianych rejsów, każdy z nich dał zupełnie inną lekcję pokory pokazując różne twarze Bałtyku. Pływałem jako załogant, później jako oficer wachtowy. Położenie ośrodka pozwoliło na poznanie terenów zachodniego Bałtyku, aż po cieśniny Duńskie.

W roli sternika debiutowałem na mazurach, najpierw z grupką przyjaciół – wakacyjne wypady, później w pracy - imprezy integracyjne – generalnie dobrze się bawiliśmy. Kilka lat później, los się uśmiechnął i znowu byłem na morzu, tym razem kilka rejsów z Gdyni na północ i wschód Bałtyku ( Szwecja, Gotlandia, Łotwa ). Cykl rejsów, gdzie udało się uzbierać resztę godzin potrzebnych do podejścia na egzamin Sternika Morskiego, zakończył się wraz z odpłynięciem w nieznane Naszego kapitana, wyjątkowe wspomnienia i głód pływania niedługo dał o sobie znać.

Trochę przypadkiem, jak to bywa w życiu trafiłem na pierwszy rejs pod banderą Męskich Żagli, powrót na mazury i grupa ludzi z wspólną pasją, rozpoczęła kolejny cykl zmagań z wiatrem i przeciwnościami pomysłów Neptuna. Od samego początku, łatwo nie było, wyjątkowa formuła i pomysły organizatorów, otworzyły kolejny tom przygód, który trwa do dziś, mam głowę pełną planów i pomysłów na przyszłość, które mam nadzieję wspólnie zrealizować.